Dzieci w naturalnym odruchu ciekawości świata aż rwą się do samodzielności.
Niecierpliwość i wyręczanie to główne cechy charakteryzujące rodziców, których zadaniem jest kształtowanie i rozwijanie u dzieci samodzielności. Samodzielny przedszkolak najpierw czy się w domu od rodziców.
Znacie to?:
- jesteśmy w przedszkolnej szatni, nasze dziecko ma zdjąć/założyć kurtkę a my przy najmniejszej napotkanej trudności lecimy z pomocą i robimy to za nie, to samo dotyczy zdejmowania i zakładania butów. Zazwyczaj spieszymy się do pracy, do domu i świadomie bądź nieświadomie wyręczamy dziecko, zabierając mu możliwość nauki.
- prosimy, aby dziecko umyło rączki i co robimy? Sprawdzamy czy robi to właściwie, przy okazji pomagając mu dokładnie nałożyć mydło, precyzyjnie wytrzeć rączki i jeszcze zakręcimy za niego kran
Takich przykładów jest więcej, bardzo często właśnie tak przebiega nauka czynności samoobsługowych w warunkach domowych.
Jedne dzieci uczą się szybko innym podatność uczenia się przychodzi trudniej. Nie porównujmy tylko dajmy im szanse, aby daną umiejętność opanowały w swoim tempie, ale wspierajmy i kształtujmy nowe czynności samoobsługowe.
Dzieci rozpoczynające edukację przedszkolną, które czynności samoobsługowe opanowały już w domu będą odczuwały mniejszy stres i będą dumne ze swojej samodzielności. Niestety obserwując na przestrzeni ostatnich lat zachowania dzieci przychodzących do przedszkola, to dzieci są coraz mniej samodzielne w porównani do swoich rówieśników kilka lat temu. Często rodzice popełniają błąd myśląc, że dziecko ma jeszcze czas i odkładając naukę samodzielności na potem, aż podrośnie. Co może być powodem takiego zjawiska: przede wszystkim nadopiekuńczość rodziców, obecny ciągły pośpiech i brak czasu.
O kształtowaniu czynności samoobsługowych pisałyśmy tutaj.
Jak wspierać samodzielność dziecka, aby ułatwić początki edukacji przedszkolnej?
Należy przede wszystkim przyzwyczajać dziecko do samodzielności w zakresie czynności samoobsługowych. Co jest ważne i od czego zacząć?
Naucz dziecko
- Mycia rąk z przestrzeganiem kolejnych etapów tej czynności i dokładności ich wykonywania,
- Kontrolowanie i sygnalizowanie potrzeb fizjologicznych,
- Prawidłowego wycierania nosa chusteczką higieniczną,
- Umiejętnego i kulturalnego jedzenia, posługiwanie się sztućcami
- Wkładania i zdejmowania kapci i butów,
- Odnoszenia zabawek na ich stałe miejsca, umiejętność sprzątania.
Samodzielny przedszkolak. – rozwijając samodzielność naszego dziecka wzmacniamy i wspieramy:
- Pewność siebie
- Poczucie bezpieczeństwa,
- Podstawowe potrzeby: działania, samodzielności i osiągnięć;
- Gromadzenie doświadczeń;
- Otwartość na nowe wyzwania
- Motywację do pokonywania trudności
Kiedy rozpocząć naukę samodzielności? Odpowiedź jest tylko jedna:
Naukę samodzielności należy rozpocząć możliwie jak najwcześniej.