Każde dziecko rozwija się inaczej, w swoim tempie, a chłopcy zazwyczaj  rozwijają się wolniej. Właśnie tak bardzo często tłumaczą się nam rodzice  którym zgłaszamy  niepokojące objawy bądź zachowania jakie zaobserwowałyśmy u ich dziecka.  Pracując wiele lat w przedszkolu mamy możliwość wielogodzinnej obserwacji dziecka oraz możliwość oceny funkcjonowania dziecka na tle grupy. Przeprowadzamy obserwacje dzieci 3,4,5-letnich, znamy normy i wiemy jak powinien przebiegać harmonijny rozwój przedszkolaka. Pomimo tego i tak takie rozmowy z rodzicami są dla nas bardzo trudne, bo przecież pediatra mówi, że dziecko rozwija się super, to jak my nauczycielki przedszkola podważamy jego opinie? Tak często myślą rodzice.
I często zapominają, że w tym wszystkim najważniejsze jest właśnie dziecko.

Co często  niepokoi nas w rozwoju dziecka 3-letniego?
  • dziecko nie mówi,
  • nie bawi się z innymi dziećmi,
  • nie reaguje na polecenia, sprawia wrażenie jakby ich nie słyszało,
  • podejmuje różne aktywności, ale tylko na chwilę,
  • nie bierze udziału w zajęciach,
  • unika  kontaktu wzrokowego
A co potrafi dziecko 3-letnie, które rozwija się harmonijnie do swojego wieku?
  • samodzielnie wkłada i zdejmuje niektóre części garderoby
  • posługuje się sztućcami
  • komunikuje się w sposób zrozumiały
  • podejmuje zabawy tematyczne z rówieśnikami
  • jest w stanie nauczyć się krótkiego wierszyka, piosenki, skoncentrować się
    na rysowaniu, malowaniu
  • kontroluje i sygnalizuje potrzeby fizjologiczne
  • słucha i wykonuje polecenia
  • zna podstawowe kolory
  • klasyfikuje według np. koloru

Brak powyższych zachowań, umiejętności może świadczyć o jakimś zaburzeniu rozwoju lub jego spowolnieniu. Dla nauczycieli to sygnał, aby skonsultować dziecko ze specjalistami (psycholog, logopeda, neurolog) i jeśli to konieczne jak najszybciej rozpocząć terapię pedagogiczną. Brak mowy jest istotnym czynnikiem, który trzeba skonsultować. Ponieważ brak mowy wpłynie na dalszy rozwój intelektualny dziecka, także emocji i zachowań społecznych. Budowanie systemu językowego jest priorytetem.

Wczesna interwencja ze strony rodziców i nauczycieli oraz współpraca wpłynie pozytywnie na dalszy rozwój dziecka.   Pamiętajmy, że najważniejsze jest DZIECKO i na prawdę warto zaufać nauczycielom w przedszkolu.

9 Thoughts on “Niepokojące objawy u trzylatka – zaufaj nauczycielowi”

    • Córka znajomej rozwijała się ponad przeciętnie do ponad 1,5 roku…. następnie szczepienie, 10 w jednym, a po tym autyzm…. tak więc z tym szczepieniem dzieci szczepionkami, które tak często zalecają pediatrzy mówiąc: “jedno kłócie i po wszystkim” lepiej uważać.

      • A może ponad przeciętny rozwój był objawem autyzmu? – choroba Aspergera, odmiana autyzmu.
        Nie demonizujmy szczepionek boi za chwilę będziemy w szkole uczyć dzieci że Ziemia jest płaska.

  • a tam kontrowersyjny, zaczyna byc regółą ze względu na szeregi przypadków, teoria teorią, praktyka udowadnia coś innego, a my rodzice wiemy najlepiej

  • Trochę złośliwe dziś – i cóż droga Pani, dalej uważa Pani, że szczepienia są złe? Może w końcu przejrzą na oczy niektórzy rodzice, “którzy wiedzą najlepiej”. Jestem nauczycielką i do pasji mnie doprowadzają takie postawy, zwłaszcza tłumaczenie, że zielony katar i gorączka są dobrym objawem, gdyż wskazują, że organizm walczy… Ręce opadają.

    • To może ja też złośliwie. Skoro Pani ręce opadają, to po co Pani się wypowiada. Ciekawy jestem na czym opiera Pani swoją wypowiedź? Pewnie na tym co usłyszała Pani w main stream media (domniemam, że zna Pani angielski, przecież jest Pani nauczycielką), bo nie sądzę, aby spędziła Pani wiele godzin robiąc reaserch, z naukowych źródeł. Gdy by Pani go zrobiła, nie wypowiadała by się Pani w ten sposób. Akurat gorączka i zielona wydzielina świadczy o tym, że organizm zwalcza stan zapalny, co nie oznacza iż od razu należy zapodać dziecku antybiotyk, lub je zaszczepić.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *