Gdy na dworze nastaje ciemność, dla nas to znak, że czas najwyższy położyć się spać. I tu w niektórych domach zaczyna się problem, ponieważ zaczyna się pojawiać lęk dziecka przed ciemnością. Dzieci uruchamiają swoją bujną wyobraźnię – spod łóżka wychodzą duchy, potwory i złe czarownice. Zamknięte drzwi, ciemno w pokoju wywołują krzyk i płacz u malucha. Biegnie do nas w nocy i nie chce wracać za żadne skarby do siebie. Zadajemy sobie pytanie, co się stało z naszym dzieckiem, przecież do tej pory niczego się nie bał.
Musimy pamiętać o tym, że lęki dziecięce są naturalne i stanowią pewien etap rozwoju dziecka. Lęk dziecka przed ciemnością występuje około trzeciego, czwartego roku życia i zanika zazwyczaj po szóstym. Wiąże się ściśle ze sferą emocjonalną pobudzaną często wieloma bodźcami typu bajki, filmy, gry.
Jak możemy pomóc dziecku ? Mamy na to sposób.
- Nie wyśmiewaj jego lęków. Daj mu odczuć, że je rozumiesz.
- Wspieraj dziecko. Powiedz, że to normalne, że każdy czas boi się ciemności, ale tak naprawdę ona wcale nie jest taka straszna.
- Oswajaj dziecko “małymi krokami” z ciemnością – możesz zostawić włączoną lampkę w jego pokoju.
- Czytaj na noc wesołe rymowanki.
- Unikaj bajek i filmów, w których pojawiają się stresujące dla dziecka postacie, zwierzęta, owady, sytuacje, przedmioty – aby nie pobudzać wyobraźni.
- Możecie wybrać wspólnie jakąś ulubioną maskotkę, która w nocy będzie pilnować malucha.
- Wieczorem razem z dzieckiem przegońcie wszystkie strachy z każdego zakamarka pokoju.
To tylko niektóre propozycje radzenia sobie z dziecięcym lękiem przed ciemnością. Więcej przykładów znajdziecie w naszych książkach
“Świat Florka” oraz “Świat Florka. Pamiętnik przedszkolaka.
